Al meer dan vijftig jaar woont Hennie samen met haar man Ton in Meerlo. Eerst in een woning op de Alexanderstraat, maar deze werd veertien jaar geleden reeds verruild voor een levensloopbestendige variant. Het mag duidelijk zijn: hier wil Hennie niet meer weg. “Grappig eigenlijk, want vroeger moest ik er niet aan denken om naar dit ‘gat’ te verhuizen”, vertelt ze lachend. Hennie werd namelijk geboren in Well, waar ze het goed naar haar zin had in een gezin met drie dochters. De liefde trok haar uiteindelijk toch over de streep. Deze week wordt Hennie van Oeffelt (74) uit Meerlo geplukt.
Haar grote liefde Ton leerde Hennie op 17-jarige leeftijd kennen in de dansschool. “Zo ging dat vroeger, hè”, vertelt ze. “Eigenlijk ben ik daarvoor al één keer met hem uitgegaan toen ik 15 jaar was, maar dat was eenmalig. Dan ben je eigenlijk nog te jong”, blikt ze terug op het moment dat de paden van de twee zich voor het eerst kruisten. Toen het stel elkaar twee jaar later tijdens het dansen weer tegen het lijf liep, herkenden ze elkaar direct. “Maar hij was niet het type dat als eerste op de dansvloer stond en ik was ook koppig. Aan het einde van de avond kwam hij me toch halen en vanaf dat moment kregen we verkering.”
Verhuizen
Na 4,5 jaar verkering lieten Hennie en Ton een huis bouwen in Meerlo. “Dat wilde ik eerst eigenlijk niet, want ik vond er niks aan in Meerlo. Destijds bestond het dorp nog maar uit een paar straten, in Well was het veel groter.” Maar omdat ze verliefd was, besloot Hennie toch in te geven. En niet zonder succes: al snel vond ze haar draai in het dorp. Samen kreeg het stel twee kinderen: Anton en Lonny. “Ik ben inmiddels ook de trotse oma van vier kleinkinderen”, glundert ze. “Daar ben ik heel fier op.”
Toen Ton vijftien jaar geleden ziek werd, ging het stel nadenken over de inrichting van hun toekomst. “Het werd ons allemaal een beetje te groot in het huis waar we woonden, en daarom gingen we op zoek naar een levensloopbestendige variant. De meeste mensen switchen pas als het eigenlijk te laat is, maar dit soort woningen worden niet vaak gebouwd en daarom wisten we dat we onze kans moesten grijpen toen deze voorbijkwam.” Dat ging niet allemaal zonder slag of stoot. “Het was destijds moeilijk om je huis te verkopen, daar hebben we uiteindelijk twee jaar over gedaan.”
Ondanks dat het in het begin even wennen was, geniet Hennie met volle teugen van haar woning, waar ze in alle rust oud kan worden samen met haar Ton. Toch is thuiszitten niet zo aan haar besteed. Ze is dan ook nog altijd met veel plezier aan het werk. Dit doet ze in het Oorlogsmuseum in Overloon, waar Hennie twee dagen per week achter de kassa zit. “Ik doe dat op vrijwillige basis. Het is voor mij belangrijk om bezig te blijven. Ik ben te jong om achter de geraniums te gaan zitten, vind ik zelf.” Het leukste aan haar werk vindt Hennie het sociale contact. “Dat heb ik altijd al leuk gevonden”, geeft ze aan. “Ik heb vroeger ook achttien jaar als interviewster voor het CBS gewerkt en kwam in die rol bij veel verschillende soorten mensen thuis. Dat deed ik met veel plezier.”
Voldoening
Vrijwilligerswerk is niet iets wat Hennie pas doet sinds ze de pensioengerechtigde leeftijd bereikte. Omdat ze graag iets voor een ander doet én het haar veel voldoening geeft, zet ze zich eigenlijk al haar hele leven belangeloos in voor anderen. Zo hielp ze vroeger op de basisschool, had ze verschillende taken bij de voetbalclub van haar zoon en helpt ze nog altijd mee bij Stichting de Naobere in haar woonplaats. “Vrijwilligerswerk is goed voor de maatschappij, Nederland kan niet bestaan zonder. Ik vind het fijn om anderen te helpen waar ik kan. Dat ik niet zo goed ‘nee’ kan zeggen helpt daar ook wel een beetje aan mee”, lacht ze.
Creatief
In de vrije tijd die ze overhoudt is Hennie graag creatief bezig. “Momenteel ben ik bezig met een breien van een sjaal voor bij mijn nieuwe jas, maar vroeger maakte ik echt driedelige pakjes”, vertelt ze. “Als ik er dan even klaar mee ben, sla ik graag een boek open. Ik vind het heerlijk om buiten te lezen.”
Ook zoekt Hennie de buitenlucht op om lekker te wandelen. “De laatste tijd eigenlijk te weinig, maar ik heb twaalf jaar geleden de Nijmeegse Vierdaagse gelopen. Ik heb dat helemaal alleen gedaan, maar onderweg is er heel veel aanspraak. Dat was heel bijzonder en daar heb ik mooie herinneringen aan.”
Genieten
Samen met Ton trekt Hennie er graag op uit. “We gaan regelmatig naar zee en de grote vakanties brengen we vaak in Frankrijk of Italië door. Het is belangrijk om zo lang mogelijk samen te genieten.”
Tekst en beeld: Floor Velthuizen
